เมื่อเป็นเด็กครูคนแรกที่สอน ก เอ๋ย ก ไก่ ชื่อครูอำไพวรรณ  ผมเรียนชั้นประถมที่โรงเรียนพรประสาทวิทยา     เรียนอำนวยศิลป์อยู่หนึ่งปี ผมก็ย้ายไปเรียนที่วัดนวลนรดิศจนจบชั้นมัธยมศึกษา  ชีวิตนี้เป็นหนี้เกษตรศาสตร์ที่วางรากความรู้ทุกอย่างไว้ให้  ผมไม่ลืมจุฬาฯที่ต่อยอดและบูรณาการทุกอย่างจนออกมาเป็นผมทุกวันนี้

 

ตอนเด็ก ใครๆมักคิดว่าผมเรียบร้อย  แต่ความจริงผมกลัวไม้เรียวต่างหาก แม่ตีเจ็บมาก  ผมโดนตีบ่อยเพราะขี้เกียจ ไม่ค่อยจะทำการบ้าน  ดีมาได้เท่าทุกวันนี้เพราะไม้เรียว

 

ขอบคุณคริสตจักรที่สอนให้ผมคิดถึงตัวเองให้น้อยลง  สอนให้ผมคิดถึงคนอื่นให้มากขึ้น  และในที่สุด ผมก็ได้มีประสพการณ์ในพระเจ้า  ผมสุขใจที่ได้รู้จักพระองค์

 

 

 

 

ผมพอรู้ดนตรีบ้าง เปียโน ไวโอลิน  ร้องเพลงในคณะนักร้องประสานเสียงหลายคณะ เขียนรูป  แม้ว่าจะทำได้ไม่ดี แต่ผมก็มีความสุข และดีใจที่โอกาสอย่างนั้นผ่านเข้ามาในชีวิต

 

บ้านกล่องหลังนี้อาจมีอะไรหลากหลายเหมือนผู้อาศัย   หากพลัดหลงเข้ามาไปไหนไม่ถูกก็ค่อยๆสำรวจดูเองนะฮับ  คิดว่ามารื้อดูของเก่าเก็บนะ